เครือข่ายธุรกิจเพื่อสังคมและสิ่งแวดล้อม เครือข่ายธุรกิจเพื่อสังคมและสิ่งแวดล้อม



     "...ทรัพยากรโลกมันไม่พอแล้ว เมื่อก่อนเราสามารถบริโภคทุกอย่างได้เต็มที่ คุณทำได้ เพราะจีนกับอินเดียไม่ได้ร่วมบริโภคด้วย จีนกับอินเดียยังขุดมันกินข้าว แต่พอเริ่มให้จีนกับอินเดียเข้าสู่เศรษฐกิจทุนนิยม เขาก็ต้องบริโภคมากขึ้น ต้องกินข้าว กินเนื้อสัตว์มากขึ้น สัตว์ที่กินมันก็กินธัญพืชต่างๆ พวกนี้ถึงได้ราคาขึ้น แล้วก่อนหน้าที่เมล็ดพันธุ์เหล่านี้จะขึ้นราคา น้ำมันมันก็ขึ้นมาก่อนแล้วด้วย ทำไมน้ำมันจึงขึ้นราคาถึงขนาดนี้ หลักสำคัญอยู่ที่ว่าการบริโภคในจีนและอินเดียมาการันตี สองคือมันเป็นการบอกว่าน้ำมันจะต้องหมดโลกในวันใดวันหนึ่ง มีคนพูดว่าภายในสิบถึงสามสิบปีข้างหน้า แต่ที่แน่ๆมันจะหมดจากโลก...

     ...อำนาจต่อรองของประเทศในสังคมโลกในอนาคต จะอยู่ในมือของประเทศที่เป็นเจ้าของวัตถุดิบ ถามว่าประเทศเราเป็นเจ้าของปัจจัยการผลิตไหม ก็มีคือข้าว แต่ถามว่าเราเป็นผู้ผลิตข้าวที่มีศักยภาพสูงสุดไหมก็ไม่ใช่ ข้างบ้านเรา จะเป็นเขมร ลาว เขามีศักยภาพกว่าเรา เนื่องจากมีพื้นที่มากกว่าเรา เมื่อเทียบกับประชากร เขามีที่ว่างเยอะ ฉะนั้นถ้าไปตามความเชื่อที่ว่าใครเป็นเจ้าของวัตถุดิบในการผลิตจะมีอำนาจ ผมคิดว่าถ้าลาว เขมร เล่นเกมจริงๆ อย่างเช่น ตอนนี้ที่ให้ไทย ให้จีน เข้าไปทำคอนแทรคต์ฟาร์มมิ่ง ก็ต้องมาดูกันต่อไป แต่แน่นอนผมเชื่อว่าทุนนิยมไม่ล่มสลาย เพราะมันสัมพันธ์กับจริตคน คือทำอะไรที่เป็นของตัวเอง และต้องการจะเหนือคนอื่น มันเป็นสันดานดิบ แต่ตัวสันดานดิบตัวนี้กำลังมาเจอกับปัญหาที่ไม่เคยคิดมาก่อน คือสิ่งแวดล้อมและทรัพยากรมันไม่พอต่อการบริโภค สันดานดิบนี้จึงต้องเปลี่ยนไปสู่ความพอเพียงในการบริโภคทรัพยากร และดูแลสิ่งแวดล้อม ทุนนิยมจะต้องเปลี่ยน สันดานดิบตัวนี้จะต้องเปลี่ยน ..."

คุณปรีดา เตียสุวรรณ
เอกสารประกอบการบรรยาย Download